İSİMLER e ek

- emerken terlediğinde kafana koyduğum havluyla boksörlere benzediğinden "Muhammed Ali"
- parmağını emerken çıkardığın seslerin kendine has bir dil oluşturmasından "Tazmanya Canavarı"
- agularken uluyor gibi olmandan "Wolfie" ya da "Ulu Manitu"
- ayaklarını teperken saldırıya geçmeye hazırlanan boğaya benzemenden "El Torito"

İSİMLER

Bebiş bebiş diiiip duruyorum ama ben kızıma daha neler neler diyorum.....mesela saçları dikildi mi tepeden ortaya o benim SON MOHİKAN ım oluveriyor....ya da maşallah öyle bir gıdısı ver ki ÖZAL GIDILIM diye sevmekten alamıyorum kendimi.....yatağındaki balıklarla muhabbeti öyle bir arttırdı ki balıkçı güzeli AZİZE halt etmiş yanında......hele hele o dudağını büzüp kafasını eğmiyor mu aşağı ISPANAK NAMIK gibi oluyor; bakıp bakıp gülüyoruz.....
böyle böyle isimler takıyorum kızıma; büyüdükçe bakalım neler dicez????

BÜYÜK KONUŞMA

BEBİŞ BANA BÜYÜK KONUŞMAMAYI ÖĞRETTİ....
NASIL MI? ONDAN ÖNCE SÖYLEDİKLERİME Bİ' BAKIN :

* 40 haftayı doldurmaz benim kızım; erken gelir.
* Çatır çatır normal doğururum n'olcek ki?
* Yatağına koyarım uyusun; alışacak.
* Kucak delisi yapmam ben kızımı.
* Öööle deliler gibi öpmicem mikrop kapmasın.

KİM BİLİR DAHA NELERİ YUTTURACAK BU KIZ BANA :)

HEPSİ BİR ARADA

uzuuunnn bir ara...ama geçerli sebebim var : kızçem geldi :)

BUNDAN SONRASI ÇOOK KARIŞIK BİR YAZI OLACAK; AKLIMA GELENEİ YAZACAĞIM UYARMADI DEMEYİN !


çook zorlu bir yolculuk oldu bebişiminki hem onu hem bebişiminki hem onu hem beni yordu ama sonunda herşeye değdi.....

BEBİŞ beni o kadar meşgul ediyor ki yazmaya fırsat bulamıyorum....şimdi anneannesi oyalarken onu bir-iki satır karalayayım dedim.

BEBİŞ im gözlerimin önünde büyüyor. Tulumları küçüülmeye başladı. Agucuklar atıyor etrafına; onunla konuşuldu mu gülüyor :) ..... gazı yoksa sabahları çok neşeli uyanıyor; yatağındaki balıklarla konuşuyor; sonra da onu yataktan almaya gidene gülümsüyor :).....iştahı da yerinde kızçemin beni sömürürcesine emiyor; kazara göğsümü kaçırırsa ağzından deli gibi emiyor.....

artık eldivenler de çıktı; eller fora.....parmağını emmeye çalışıyor ama pek beceremiyor tek parmağını ağzına sokmayı onun yerine tüm elini yalamaya başlıyor.....sabahları onun bu el emme sesine uyanıyorum....o kadar tatlı oluyor ki.

evde 3 ümüzde önce neresinden başlasak da yesek planları yapıyoruz....dudakları-yanakları-elleri.... "O" en fazla bacaklarındaki boğumları seviyor; "ben" ise ensesini....o koku var ya o koku dayanılmaz oluyor....

koku demişken BEBİŞ im saçları uzun mu uzun....emerken de çok terliyor böylece saçları hemen yağlanıveriyor; 2. gün yıkanmadı mı ekşi ekşi kokuyor :)

haa bir de 1-2 gün biriktirip biriktirip toptan yaptığı kakaları var; ensesinden taşıyor :) çok komik oluyor

kucağa alıştı BEBİŞ im....sadece kucak olsa o da iiii...hem kucakta olacak hem de evi turalayacak....sabit durmayı hiç sevmio....sırtının yere gelmesini de....

daha ilk haftalarında öğretti bana büyük konuşmamak gerektiğini...."emziririm yatağaına koyarım uyur" diyordu büyük disiplin abidesi bendeniz ama nerdeeeee.....illâ ki kucağımda uyacak....hatta tam dalmada yatağa koyarsam 2-3 kere yatak-kucak arası git gel yapmamız gerekiyor....

bir an önce havalar düzelsin diye bekliyoruz; alalım BEBİŞ imizi de yürüyüşlere çıkalım diye.....

bazı bazı hala inanamıyorum....bakıyorum kucağımda "bu benim mi?" diyorum...şükürler olsun onu verene... "O" da öyle diyor "bunu biz mi yaptık?"...."iyi ki yaptık" diye.....hatta geç bile kaldığını düşünüyor heheheheee

emzirirken buraya yazmak için neler neler geliyor ama ben bilgisayarı açıncaya kadar unutuyorum...onun için şimdilik burada keseceğim....BEBİŞ de mızmızlanıyor; uyutmaya çalışacağım.

daha kısa aralıklarla görüşmek üzere......

son günler

belki de O haklı; bugünleri, içimde oluşunu, her hareketini hissedebilmeyi, tekmelerini...vs çok özleyeceğim.....bu son günlerin tadını çıkartmalıyım...aslında durum o kadar kötü değil ama sabırsızlık işte...merak işte....bir an önce onu kucağıma almak istiyorum....kime benzediğini görmek istiyorum.....o tekmeleri atan ayakları görmek istiyorum.....



bi de...bi de.....hadi hadi itiraf edeyim.....hareket özgürlüğümü geri istiyorum.....9 ay benim gibi biri için çook uzun bir süre....sağlıklı olsun; vaktinde gelsin tamam da...zor işmiş yani onu diyorum....beklemek zormuş....düşünüyorum da başka neyi bu kadar sabırla bekledim ya da bekleyebilirim??????



sanırım kızım bana benzesin istiyorum.....en azından bu konuda; yani biraz sabırsız olsun istiyorum... :) bakalım göreceğiz...kime benzeyeceğinin ilk işaretini burada verecek...

OLABİLİR......

Aşağıda okuyacakarınız içimdeki kıpırdanışlarından dolayı BEBİŞ üzerine yaptığım olasılık hesaplarıdır....yoksa öyle kızım büyüyünce şurada okusun; mesleği bu olsun gibi takıntılarım yok.....canı ne istiyorsa; gönlünden ne geçiyorsa öyle olsun :)

* Her zaman olduğu gibi hamilelik döneminde de ismimin anlamını verdim ve de bolca güldüm....tabi bu gülüşler ve de kahkalar sırasında benim karın bi sağa bi sola bi yukarı bi aşağı oynadı durdu....tüm bu sarsıntılar sonrası deprem uzmanı olabilir.
* Aynı anda karnımın birçok farklı yerinde vücudunun farklı yerlerini hissettirmesini başardığı için dansla ilgilenebilir.
* Normal yerden çıkmak yerine karnımın sağından çıkacakmış gibi hareketlerde bulunduğundan mağarcılık sporuyla uğraşabilir ya da madenlere ilgi duyabilir.
* Futbolcu olup dünya kupasında son dakikalarda şampiyonluk golünü kafasıyla atabilir :) çünkü özellikle kafasının durduğu tarafta hissediyorum hareketlerini.
* Futbol dışında da birçok farklı sporla uğraşabilir; bu kadar harekete :)
* Mesela tekvando bu farklı sporlardan olabilir; attığı tekmeler göz önünde bulundurulursa :)
* Utangaç olabilir (tüm bu hareketleri sadece bana saklıyor :) )
* İnatçı olabilir (ne zaman başkası baksa inatla kıpraşmıyor)